پست ولنتاینی با کلی تاخیر

انگار همسر پشت در خونه نشسته بود که ما اینجــــــا  پست هدیه نگرفتن ولنتاین بذاریم

یهو صدای زنگ خونه بصدا در بیاد و همسر جان با یک هدیه پر و پیمون بیاید شرمسارمان 

نماید

چیزی که اصلا در مخیله ام هم نمیگنجید این بود که آقا سیدم بره عروسک فروشی (عروسک 

فروشی درستشه یا اسباب بازی فروشی؟) حالا به هر حال نفس عمل مهمه...یک

عالمه ذوق مرگ شدیم که همسرمان پا به پای بانو داره بچگی و دیوونه بازی میکنه.

این همون عروسکه اس

این عروسک کوچولوی گوگولی با بقیه هدایا توی یه باکس بودن و باکس هم توی یه پلاستیک

جیگیلی...همانا اینجانب با دیدن هدایای درون باکس اختیار از کف بداد و جیغی از سر شوق

کشید...اما سورپرایزی که واقعا بهم چسبید رو چند روز بعد پیدا کردم...وقتی داشتم پلاستیک

هدایا رو مرتب میکردم که بذارمش تو صندوقچه خاطرات یهو یه کارت پستال خوشگل که دستخط

آقا سید روش خودنمایی میکرد از توی پلاستیک پرید بیرون و کلی خوشحالم کرد.

و  اینجا بود که خدا رو بخاطر داشتن چنین همسر یگانه ای شکر کرده و به خود بالیدیم ♥